تبعیض علمی به هرگونه نابرابری ساختاری و نظام‌مند در فرآیند تولید، انتشار، دسترسی و بهره‌برداری از دانش اطلاق می‌شود؛ که موجب برتری یافتن برخی پژوهشگران، نهادها یا جوامع علمی و به حاشیه راندن دیگران می‌گردد. از مهم‌ترین مصادیق تبعیض علمی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
• عدم پذیرش مقاله به دلیل وابستگی سازمانی نویسنده به یک موسسه ایرانی؛
• عدم پذیرش مقاله به‌واسطه تحریم مؤسسه یا دانشگاه محل خدمت؛
• عدم پذیرش مقاله به‌واسطه نماد یا نام حامی مالی؛
https://nrisp.ac.ir/scientific-discrimination/
• عدم پذیرش مقاله به‌واسطه درج نام «ایران» یا نام دانشگاه‌های ایرانی؛
• تحریم‌های مالی کشور که مانع از پرداخت هزینه‌های انتشار یا دسترسی به منابع علمی می‌شود؛
• عدم پذیرش فرصت مطالعاتی؛
• عدم پذیرش دانشجو به دلایل غیرعلمی؛
• امتناع از همکاری‌های علمی- بین‌المللی؛
• سایر موارد مشابه که پژوهشگران در تجربه زیسته خود با آن مواجه بوده‌اند.